بررسی تأثیر بکارگیری هماهنگی‏های سازمانی و استراتژیکی بر ارتقاء مزیت رقابتی

در محیط کسب و کار بسیار پویای امروز، سازمان نیاز به توسعه مزیت‏های رقابتی جدید دارد تا با سرعت تغییر در فن آوری، خواسته‏های مشتری و رقابت جهانی همگام شود. هر یک از سیستم‏های موجود در سطوح استراتژی سازمان هم باید با زیرسیستم‏های خود و هم با سطوح بالادست و سیستم‏های هم‏تراز خود هماهنگ باشد تا موضوع هم‏افزایی تجلی پیدا کند و باعث ایجاد هم‏افزایی جهت رسیدن به هدف‏های سازمان شود. در این پژوهش به بررسی تأثیر بکارگیری مؤلفه‏های هماهنگی‏های سازمانی و استراتژیکی بر مزیت رقابتی پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده­ها، توصیفی- پیمایشی محسوب می­شود. ابزار گردآوری داده­ها نیز پرسشنامه بوده که برای تدوین آن، از مطالعات کتابخانه­ای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، متشکل از مدیران ارشد و میانی و کارشناسان ارشد ستاد مرکزی بانک سپه است که مشتمل بر حدود 500 نفر می‏باشد. حجم نمونه، با استفاده از فرمول کوکران، 218 تعیین شد. سنجش میدانی متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه‏ انجام شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار صوری و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ (0.73) تأیید شد. نتایج حاصل از بکارگیری مدلسازی معادلات ساختاری بیانگر آن بود که متغیرهای هماهنگی‏های سازمانی و استراتژیکی از طریق همراستایی و کارآفرینی استراتژیک و منابع انسانی نوآورانه بر کسب مزیت رقابتی سازمان تاثیر معنادار باشد.